Meer dan 1 miljard natuurwetenschappelijk exemplaren in musea wereldwijd
Onderzoekers hebben voor het eerst een inschatting gemaakt van hoeveel specimens (of natuurhistorische objecten) 73 van 's werelds grootste natuurhistorische musea – waaronder het Instituut voor Natuurwetenschappen – bewaren: meer dan 1 miljard, zo blijkt.
Ze zijn belangrijk bij de studie van onder meer biodiversiteitsverlies, klimaatverandering en zoönosen. De inventaris maakt ook leemtes zichtbaar. De soortenrijkdom in de tropen en poolgebieden, in mariene systemen en bij geleedpotigen (waaronder insecten) blijkt minder uitgebreid gedocumenteerd.
Musea handelen traditioneel onafhankelijk. De database, die in het tijdschrift Science wordt beschreven, is de eerste stap in de richting van een wereldwijde collectie, bestaande uit alle collecties van alle musea ter wereld. Die kunnen onderzoekers dan aanboren voor studies naar prangende problemen, zoals klimaatverandering, voedselonzekerheid, pandemieën en verlies van biodiversiteit.
'Natuurhistorische collecties bevatten de bewijzen waaraan wetenschappers kennis ontlenen, waaronder kennis die kan worden toegepast op prangende kwesties waarmee onze planeet vandaag wordt geconfronteerd. Dit is nog nooit zo dringend geweest als nu, nu het verlies aan biodiversiteit en de verandering van het klimaat wereldwijd versnellen.'
Lacunes
Om deze database te ontwikkelen heeft het team onder leiding van het AMNH, het Smithsonian National Museum of Natural History en het Natural History Museum in Londen, een gemeenschappelijk vocabularium gecreëerd van 19 soorten collecties die biologische, geologische, paleontologische en antropologische collecties omvatten en 16 terrestrische en mariene regio's die de hele planeet bestrijken.
"We wilden een snelle manier vinden om de omvang en samenstelling van de wereldwijde collectie te schatten, zodat we een gemeenschappelijke strategie voor de toekomst kunnen beginnen uit te werken "
- Kirk Johnson, hoofdauteur van het Smithsonian National Museum of Natural History -
Hoewel de totale collectie enorm is – meer dan 1 miljard specimens – bleek uit het onderzoek dat er lacunes zijn in de tropen en poolgebieden, in mariene ecosystemen en dat er nog ontzettend veel geleedpotigen en microben te ontdekken en te verzamelen zijn. Deze lacunes kunnen een routekaart vormen voor gecoördineerde verzamelinspanningen in de toekomst.
Het rapport is de eerste stap om de wereldwijde collectie in kaart te brengen en het potentieel ervan te benutten. Natuurhistorische collecties hebben een unieke positie om een antwoord te bieden op de crises van vandaag, maar door een gebrek aan financiering en coördinatie blijft de informatie in museumcollecties grotendeels ontoegankelijk. Met strategische coördinatie kan een wereldwijde collectie helpen bij het nemen van beslissingen die de toekomst van de mensheid en de biodiversiteit mee vormgeven, aldus de onderzoekers.
Delen van kennis
In het artikel erkennen de auteurs ook dat het feit dat grote musea geconcentreerd zijn in Noord-Amerika en Europa een belemmering kan vormen voor het delen van kennis en dat dit het machtsonevenwicht dat is geworteld in de koloniale geschiedenis van de museumwetenschap, in stand houdt. Ze merken op dat de toekomstige globale collectie ook musea elders in de wereld moet weerspiegelen en ondersteunen.
'De veiligheid en waarde van natuurhistorische collecties hangt op lange termijn af van de ontwikkeling van internationale en lokale partnerschappen. Die zullen niet alleen hun relevantie bewijzen voor specifieke wetenschappelijke, maatschappelijke en conservatie-uitdagingen, maar zullen ook ten goede komen aan iedereen op de planeet', schrijven de auteurs.
[bericht gebaseerd op een persbericht van het American Museum of Natural History. Ons Instituut - met een natuurwetenschappelijke collectie van 38 miljoen specimens - nam deel aan de inventaris]
